Nienke heeft nooit zo gegeven om dieren, wel om natuur. Als ze niet in haar hum zit en je zet haar in een bos of strand of water, dan is ze gelijk weer blij en tevreden.
Daar is sinds vorige week verandering in gekomen. De natuur is nog steeds heerlijk, maar dieren dat is nu helemaal het: Ze wil een huisdier!
Ze weet ook precies wat, geen hond, kat, konijn of cavia, zelfs geen vissen, hermelijn of kameleon. Nee, Nienke wil een slak! Of wormpjes, dat mag ook.
IJverig werd er een tuin gemaakt voor het nieuwe huisdier.
Daarna werd het huisdier gezocht. Eerst een slak, die in het prachtige tuintje mocht wonen.
Op miraculeuze wijze was de slak 's nachts terug de tuin in gelopen (oké, ik had een ietsiepietsie geholpen, want ik hou niet zo van slakken in de keuken) wat flink wat discussie gaf: Er was geen raam open geweest, dus hij had niet naar buiten kunnen gaan. Ik probeerde het nog met dat hij terug wilde naar zijn vriendjes, papa en mama, of misschien zelf kindertjes, maar daarop kreeg ik duidelijk uitgelegd dat ze heeeel goed gezocht had en de slak écht helemaal alleen was geweest.
Oké, nieuw huisdier.
Hoera! Een worm dit keer. Er werd gegraven en gewroet tot er een wormpje gevonden was.
Ook deze kreeg een tuintje en werd bewaakt met het leven.
Helaas is ook dit huisdier ontsnapt, dit maal door eigen handelen van de jongedame. Ze was met hem gaan wandelen in de tuin en had hem verloren. Nog één keer werd er gezocht en gevonden, weer een worm, die weer verloren werd. Toen kwam er een diepe zucht;
'Ik ga echt niet wéér zoeken hoor mam! Ik vind een huisdier veel te veel werk!'
:D
Heerlijk om te lezen dit, een huisdier wat voor één dan ook is zo waardevol voor een kind. Ik las dit http://dier-en-natuur.infonu.nl/huisdieren/23687-slakken-houden-en-kweken.html mooie oplossing voor een slakje ;)
BeantwoordenVerwijderen