Opa had een wens.

En die laten wij natuurlijk in vervulling gaan.

Een tijdje terug was ik samen met mijn vader bij de stoffenbeurs.

Hier kun je zien wat ik allemaal meenam. Van mijn vader kreeg ik een stofje met daarbij de wens om: zijn-meisjes-in-een-zelfgemaakt-jurkje-van-dit-stofje-te-zien-op-zijn-verjaardag.

 

 

Voor Nienke koos ik voor een model uit Stof-voor-doe-het-zelvers. Het idee was om alleen twee knopen op de schouder te doen en geen rits of knoopjes. Helaas werd dit een soort zak (flinke kadetten), dus werd de boel ingenomen en kwam er alsnog een rits in de zij-naad.

 

 

Het paspelband vond ik hier om de hoek in een fourniturenzaakje en paste er perfect bij!

 

 

Voor de rok koos ik een stolplooirok. Ze wilde er perse in draaien en ik vond het een stofje dat vroeg om geplooid te worden. Het stofje is zo zalig zacht, dat ik de rok expres niet gevoerd heb, ik wilde dat ik zoiets zachts om mijn benen kon laten wapperen, heerlijk!

 

 

Voor Lotte ging ik helemaal zelf aan de slag. Ik wilde graag een geplooid lijfje. Het was een hoop werk, maar ben heel blij met hoe het geworden is. Helaas was de stof op dus werd het jurkje niet overdreven lang.

 

 

De plooitjes stikte ik waar het bandje zou komen een paar cm door. Verder kwam er een paspelbandje bij de hals en armsgaten. Helaas had ik het bandje veel te hoog ingetekend en krijg ik de streep er niet uit!! Het is grijs potlood. Heeft een van jullie nog ideeën: ze zijn zéér welkom.

 

 

Ook deze jurk heeft de draaiproef doorstaan.

 

 

Met poseren zijn ze altijd heel serieus...

 

Soms iets minder....

 

 

 

Maar ze hebben vooral altijd heel veel lol!

Voor mij...

Voor het eerste naaide ik een rokje voor mijzelf.

Een tijdje geleden alweer, zo getuigen de maillot en laarzen.

Het werd het A-lijn rokje van Mme Zsazsa's Allemaal Rokjes. Met voering en sierkantje.

Excuses voor de vreselijk slechte foto's, maar dit is de enige spiegel in huis en manlief was niet thuis om een paar foto's te maken.

Het stofje kocht ik hier bij een stoffenwinkeltje, het is een heel dicht geweven, dunne iets stugge stof. De voering maakte ik van crème katoen en daar zette ik het bandje aan.

Ik ben superblij met mijn eerste zelfgemaakte grote meisjes rok! Een jurk voor mezelf ligt al klaar om in elkaar gezet te worden. Been heel benieuwd hoe die gaat worden (mijn eerste tricot-project).

Cadeautjes!

 

Nu ik zo aan het naaien ben leek het mij leuk ook eens een naaisel cadeau te geven.

Een roze-minnend vriendinnetje kreeg en tablet-hoes uit Stof-voor-durf-het-zelvers. De maten paste ik aan van I-pad naar Samsung. Het stofje moest vooral roze zijn en vrolijk.

 

 

Met het resultaat was ik heel blij tot ik de stof verbrande onder mijn strijkbout (ongeveer 6 uurtjes voor het gegeven diende te worden). Een nieuwe buitenkant werd er (te snel) om gestikt, al ging dit niet helemaal goed waardoor hij nu iets te klein geworden is.

Daarom krijgt het lieve vriendinnetje binnenkort hetzelfde exemplaar, maar dan passend om haar tablet.

 

 De voering werd roze met witte stipjes en ik maakte een bijpassende broche/haarspeld van deze handleiding (super!) in dezelfde stof.

 

Ze vond het 'supertof'. Missie geslaagd.

Groene vingers en een huisdier

Nienke heeft nooit zo gegeven om dieren, wel om natuur. Als ze niet in haar hum zit en je zet haar in een bos of strand of water, dan is ze gelijk weer blij en tevreden.

Daar is sinds vorige week verandering in gekomen. De natuur is nog steeds heerlijk, maar dieren dat is nu helemaal het: Ze wil een huisdier!

Ze weet ook precies wat, geen hond, kat, konijn of cavia, zelfs geen vissen, hermelijn of kameleon. Nee, Nienke wil een slak! Of wormpjes, dat mag ook.

 

IJverig werd er een tuin gemaakt voor het nieuwe huisdier.

Daarna werd het huisdier gezocht. Eerst een slak, die in het prachtige tuintje mocht wonen.

 

Op miraculeuze wijze was de slak 's nachts terug de tuin in gelopen (oké, ik had een ietsiepietsie geholpen, want ik hou niet zo van slakken in de keuken) wat flink wat discussie gaf: Er was geen raam open geweest, dus hij had niet naar buiten kunnen gaan. Ik probeerde het nog met dat hij terug wilde naar zijn vriendjes, papa en mama, of misschien zelf kindertjes, maar daarop kreeg ik duidelijk uitgelegd dat ze heeeel goed gezocht had en de slak écht helemaal alleen was geweest.

 

Oké, nieuw huisdier.

Hoera! Een worm dit keer. Er werd gegraven en gewroet tot er een wormpje gevonden was.

Ook deze kreeg een tuintje en werd bewaakt met het leven.

 

Helaas is ook dit huisdier ontsnapt, dit maal door eigen handelen van de jongedame. Ze was met hem gaan wandelen in de tuin en had hem verloren. Nog één keer werd er gezocht en gevonden, weer een worm, die weer verloren werd. Toen kwam er een diepe zucht;

'Ik ga echt niet wéér zoeken hoor mam! Ik vind een huisdier veel te veel werk!'

:D

Moederdag

Dus mama mocht verwend worden vandaag... en dat werd ze! Ontbijt op bed werd mij aangeboden maar resoluut weer afgeslagen omdat deze mama niet graag om 6.00 uur

's ochtend ontbijt (manlief moest werken vandaag).

Wel kwam ik beneden en was daar een heerlijk gedekte tafel mét kadootjes! Zalig.

De dames hadden mooie servetten uitgezocht voor hun liefste moeder (aah) en ik mag ook nog een keertje zelf bij een van mijn lievelings winkels gaan shoppen. Hoera!

Ook maakte ik flink misbruik van deze dag. Vast heel pedagogisch onverantwoord, maar ja, het is tenslotte Moederdag.

Zo werd ik vaker gekust en geknuffeld op eigen verzoek én..... het rokje ging aan.

Na smeken en beden en nog eens zo wat mocht ik het vanochtend toch over haar billen schuiven.

Het is een topdag!

Zodra het kon snel mijn kans gepakt en een paar foto's gemaakt.

 

Zelf ben ik erg tevreden met het rokje. Het stofje heeft Nienke uitgezocht in de winkel. Ik dacht dus dat het een rokje moest worden, maar oh wat had ik het mis. Dit stofje was in haar hoofd bedoeld voor een jurk. En dan dat groene bandje! Dat had ze er toch echt niet bij gezegd, hoe kon ik het doen!

 

Nou, zo:

 

Ik pakte het boek van Mme ZsaZsa 'Allemaal Rokjes' en koos het fronsrokje. De tailleband maakte ik groter (zo groot als het beleg), waardoor de rits moest doorlopen tot boven en ik dus de werkbeschrijving in de prullenbak kon gooien.

Het groene paspel maakte ik zelf van een katoenen draadje (te dun) en een geruit stofje (te glad) en is toch aardig gelukt, al zeg ik het zelf.

 

 

Ook ben ik nog even druk geweest met elastiek. Ik wilde elastiekjes in de taille naaien zodat het niet af zou zakken, knoops-gaten-elastiek heb ik nog nooit ergens in gezet dus ik dacht even een elastiekje er in te naaien. Drie naalden (!) en een gefrustreerde mama verder is het wel gelukt, maar ik doe iets niet goed! Heb inmiddels een goede beschrijving gevonden voor het gebruiken van knoops-gaten-elastiek dus dat wordt voor een volgend rokje gebruikt.

Oeps...

Als toevallig kadootje was ik dit weekend heeeeel dicht bij de stoffenbeurs. Té dicht bij. Helaas heb ik geen grote stoffenkast (lees: 1 plank van 1 meter breed) en wel een grote liefde voor stoffen en die twee gaan niet samen.

Nu heb ik dus twee tassen vol stofjes en geen plek om ze neer te leggen. Wel ben ik heeeeeel blij met mijn prachtige aankopen!

 Dat wordt dus aanpoten en naaien tot het weer op de plank past allemaal. Ik was daar met mijn vader (JA echt waar, leuk!) en hij wilde heel graag het stofje met de gele bloemetjes (2e van links), maar dan moesten dat wel jurkjes worden voor zijn kleindochters, te dragen op zijn verjaardag! Twee meisjes dus in gele bloemetjes voor 15 juni. Dan weten jullie vast een beetje wat je te wachten staat ;-).

 

O ja, maar eerst moet ik de oudste dochter nog in een rokje op de foto krijgen die ik donderdag al af kreeg, maar die madame niet om haar billen bliefte.

 

Zwierende liefde

Een paar weken geleden mochten de dames een eigen stofje uitzoeken voor een jurk of rok. Lotte ging vol voor de hartjes en het moest een jurk worden. Aangezien ik mijn meiden wil leren dat gehoorzamen een goede deugd is, deed ik braaf wat mij gezegd werd ;-).

Wat zou je zelf doen met zo'n blik erbij!

 

Lang hoefde ik niet te zoeken naar een patroon. Het werd het basis-topje uit 'Stof voor durf-het-zelfvers' met daaronder een mooie volle fronsrok. Zowel top als rok werden gevoerd met een flinterdun katoenen stofje. Het topje maakte ik van rode gabardine en om de tekst van het boek eer aan te doen durfde ik het zelf wat aan te passen.
 

Zelf ben ik (nog) geen fan van kraagjes, maar wel wilde ik graag de stof van de rok terug laten komen in de bovenrand. Ik koos ervoor om een soort kraag in het patroon te tekenen en dan met name in de achterkant. Aan de voorkant komt het iets over de schoudertjes heen.

 

 

De rok wilde ik echt vol hebben. Daarom koos ik ervoor de volle breedte van de stof te gebruiken en ook de voering mee te nemen met rimpelen. Resultaat: een echte draai-rok-jurk

 

 

 

Voor de tweede keer in mijn leven zette ik een blinde rits in een naaiwerk. Met blinde-rits-voetje schijnt het heel makkelijk te gaan, maar als je denkt dat je er een hebt en het blijkt niet zo te zijn wordt het toch een heel stuk lastiger.
 

Uiteindelijk is het gelukt en nog mooi geworden ook! Al denk ik dat ik mijzelf heel binnenkort eens ga trakteren op een blinde-rits-voetje.
 

De voering werd 'onzichtbaar' vastgestikt met dank aan de heldere uitleg van spiegelstiksels.


De voering van de rok hoefde ik niet af te werken, daar gebruikte ik de zelfkant van de stof voor en de echte rok werd af gewerkt met een geel biaisbandje

 

Dochter lief is heel blij met het resultaat en draait en zwiert zich suf.



Zelf ben ik ook zeer tevreden op een paar dingetjes na.
 

Voor de naaisters onder ons;
 de voering komt een beetje piepen dus zou ik een volgende keer kiezen voor een beleg of voering in dezelfde kleur als het lijfje.
Verder had ik het patroon in de breedte op 98-104 overgenomen en de lengte van 110-116 gepakt. Dit past super, alleen heb ik de schouders volledig op 110-116 overgenomen waardoor de bovenkant nu iets wijkt. Dus mocht je een patroon aanpassen, vergeet de schouders niet!
Dan heb ik ook nog voor het naaien van de naden wit garen gebruikt. Als het lijfje iets trekt kun je dat toch wel zien (als je het weet).
Als laatste dan, het biaisband, ik ben middenachter begonnen en geëindigd. Niet mooi! Begin een biais dus altijd aan de zijkant.
Zo heb ik weer heel wat geleerd van 1 jurkje.


 

 

 



Tadaaa

Daar is dan mijn eerste blog! Sinds een maand of twee ben ik helemaal hotel de botel van naaien en alles daarom heen. Zij was de eerste die ik ontdekte. Nou ja ontdekte, ik ben eigenlijk nog aan de late kant want ik denk dat iedereen haar in naaiend België en Nederland al kent.

Afijn, na een middagje rokjes naaien vanaf haar blog was ik om. Heb gelijk dit boek besteld en struinde ondertussen nog veel meer geweldige blogs af bij onze zuiderburen. De belgische dames hebben namelijk een geweldig gevoel voor kleur en combinaties waar ik heel erg blij van wordt.

Zo ontdekte ik ook deze geweldige blogster waar ik helemaal verdrink in haar prachtige jurken en ideeën. Ik ken er inmiddels nog een paar waar ik verzot op ben, maar dat voor later.

Ik ben dus aan het naaien gegaan en stroom over van de ideeën. Wel is het nog een hele zoektocht naar makkelijke methodes, snel resultaat, maar toch heel mooie jurkjes en rokjes (die ik tot nu toe het leukst vind om te naaien).

Dan nog even wat meer over mezelf. Ik ben mama van bijna 30 en mijn wederhelft en ik hebben 2 prachtige dochters. De oudste is Nienke en alweer een hele dame van 5. Ze is onze denker. Vol vragen, verlegen, slim, vrolijk, gevoelig en doet eigenlijk altijd haar best wat ze ook doet. O ja, en een heerlijke slaapkop. Haar zusje van 3 luistert (soms) naar de naam Lotte en is een enorme babbelkont, lief, altijd blij, opstandig en vol energie. Ze heeft ook beduidend minder slaap nodig dan haar mama (helaas).

Ik geniet elke dag van mijn kinderen, werk met bloemetjes en wordt blij van mooie dingen om mij heen!

Hier alvast of eigenlijk met terugwerkende kracht een paar foto's van mijn laatste projecten. De rokjes zijn geïnspireerd op dit patroon, maar met als kleine aanpassing dat ik de plooitjes een stukje doorgestikt heb. De jurk komt dan weer uit dit superboek!